In de voetsporen van Jimmy Angel
Door: Theo
Blijf op de hoogte en volg jacqueline en theo
30 Oktober 2009 | Venezuela, Caripe
Buenos,
CANAIMA is alleen per vliegtuig bereikbaar, en dat is een avontuur. Het eerste uur vliegen we met een 6 persoons vliegtuigje, een beetje gammele Cesna, net iets ouder dan de piloot zelf denken we, maar de spanning wordt snel getemperd door de schoonheid beneden. We vliegen boven de ‘gran sabana’, een onafzienbaar savannehoogland, gedomineerd door vele gigantische watervallen en mysterieuze tafelbergen die er hoog boven uitsteken.
Kort voor de landing op de gravelbaan zien we de Laguna Canaima opdoemen en scheren we voorlangs 5 reuze watervallen. Mooi mooi mooi!
Even later zijn we al op het witte tropische strandje aldaar, varen over de laguna en wandelen achterlangs het watergordijnen van de Salto El Sapo.
Maar dan zijn we er nog niet natuurlijk, we willen naar DE waterval, de ANGEL FALLS.
Met een gemotoriseerde kano varen we tegen de krachtige stromingen in en knokken ons in ruim 4,5 uur langs de vele rapids omhoog. De Pemon nidianen zijn onze schippers en gidsen, en deze klasbakken brengen ons veilig in de ‘duivelskloof’, waarboven Jimmy zijn vliegtuigje in 1937 neerzette en de hoogste waterval ter wereld ontdekte. Om echt aan de voet te komen ligt er nog een stevige wandeling voor ons van nog een paar uur door dicht tropisch regenwoud. En dan zijn we op de plek waar de Angel Fall zich van de tafelberg in de onmetelijke diepte stort van deze beruchte duivelskloof. 985 meter hoog !
Op een beetje veilige afstand kunnen we baden in het ijskoude water, en nog een beetje verderop brengen we de nacht door, in de pure natuur. We slapen in een hangmat, met ruim 20 man in een open ‘hangzaaltje’ in de buitenlucht onder een dakje, met de natuurlijke geluiden van rivieren en watervallen op de achtergrond. Midden in de nacht wordt alles plots in het licht gezet door vele bliksemschichten en iedereen wordt wakker door de hevige donderslagen en stortregens. Desondanks toch een prima nacht om goed uitgerust terug te varen, een stuk gemakkelijker stroomafwaarts en met een meter extra water door enorme regenval.
Al met al is de expeditie door CANAIMA NP een avontuur, maar wel prachtig om te varen door dit beschermd landschap, tussen die vele tafelbergen door van meer dan 700 meter hoog.
De ORINOCO rivier is ruim 2500 km lang en mondt uit in de ORINOCA DELTA, een moerassig labyrint van waterwegen groter dan Nederland. Zeer dun bevolkt, voornamelijk door Warao indianen, een arme bijna vergeten bevolkingsgroep. Zij leven nog traditioneel van jacht en visserij, varen in houten kano’s en wonen in traditionele paalwoningen Wij varen een mooie jungletour door de mangrovebossen, spotten wat kaaimannetjes, de toekan en nog veel meer, en gaan op bezoek bij een Warao familie waar we sierraden van zaden kopen, echt indianen kunst.
We verblijven hier 2 dagen op de San Andres Range, een giga range van meer dan 1000 ha groot, vele paarden en nog meer koeien. Ons verblijf is heel mooi en lux, voorzien va alles wat een 5* hotel betaamt. Echt vakantie hier!
Nu zijn we in CARIPE, in de groene heuvels met suikerriet, koffieplantages en sinaasappels. Bijzonder hier is het bezoek aan grotten met vetvogels, waar vooral het uitvliegen een imposant schouwspel is.
En dan komt het einde van de reis bijna in zicht. We hebben nog een paar dagen te gaan in MOCHIMA aan de Caribische kust. Het moet een relaxte finale worden van een mooie afwisselende reis in Venezuela, met zijn vele natuurparken en gevarieerde landschappen een onweerstaanbare bestemming in Zuid Amerika.
We hebben genoten en het was gezellig met onze reismaatjes Fons en Els.
Adios, hasta luego !
Jacky en Theo
CANAIMA is alleen per vliegtuig bereikbaar, en dat is een avontuur. Het eerste uur vliegen we met een 6 persoons vliegtuigje, een beetje gammele Cesna, net iets ouder dan de piloot zelf denken we, maar de spanning wordt snel getemperd door de schoonheid beneden. We vliegen boven de ‘gran sabana’, een onafzienbaar savannehoogland, gedomineerd door vele gigantische watervallen en mysterieuze tafelbergen die er hoog boven uitsteken.
Kort voor de landing op de gravelbaan zien we de Laguna Canaima opdoemen en scheren we voorlangs 5 reuze watervallen. Mooi mooi mooi!
Even later zijn we al op het witte tropische strandje aldaar, varen over de laguna en wandelen achterlangs het watergordijnen van de Salto El Sapo.
Maar dan zijn we er nog niet natuurlijk, we willen naar DE waterval, de ANGEL FALLS.
Met een gemotoriseerde kano varen we tegen de krachtige stromingen in en knokken ons in ruim 4,5 uur langs de vele rapids omhoog. De Pemon nidianen zijn onze schippers en gidsen, en deze klasbakken brengen ons veilig in de ‘duivelskloof’, waarboven Jimmy zijn vliegtuigje in 1937 neerzette en de hoogste waterval ter wereld ontdekte. Om echt aan de voet te komen ligt er nog een stevige wandeling voor ons van nog een paar uur door dicht tropisch regenwoud. En dan zijn we op de plek waar de Angel Fall zich van de tafelberg in de onmetelijke diepte stort van deze beruchte duivelskloof. 985 meter hoog !
Op een beetje veilige afstand kunnen we baden in het ijskoude water, en nog een beetje verderop brengen we de nacht door, in de pure natuur. We slapen in een hangmat, met ruim 20 man in een open ‘hangzaaltje’ in de buitenlucht onder een dakje, met de natuurlijke geluiden van rivieren en watervallen op de achtergrond. Midden in de nacht wordt alles plots in het licht gezet door vele bliksemschichten en iedereen wordt wakker door de hevige donderslagen en stortregens. Desondanks toch een prima nacht om goed uitgerust terug te varen, een stuk gemakkelijker stroomafwaarts en met een meter extra water door enorme regenval.
Al met al is de expeditie door CANAIMA NP een avontuur, maar wel prachtig om te varen door dit beschermd landschap, tussen die vele tafelbergen door van meer dan 700 meter hoog.
De ORINOCO rivier is ruim 2500 km lang en mondt uit in de ORINOCA DELTA, een moerassig labyrint van waterwegen groter dan Nederland. Zeer dun bevolkt, voornamelijk door Warao indianen, een arme bijna vergeten bevolkingsgroep. Zij leven nog traditioneel van jacht en visserij, varen in houten kano’s en wonen in traditionele paalwoningen Wij varen een mooie jungletour door de mangrovebossen, spotten wat kaaimannetjes, de toekan en nog veel meer, en gaan op bezoek bij een Warao familie waar we sierraden van zaden kopen, echt indianen kunst.
We verblijven hier 2 dagen op de San Andres Range, een giga range van meer dan 1000 ha groot, vele paarden en nog meer koeien. Ons verblijf is heel mooi en lux, voorzien va alles wat een 5* hotel betaamt. Echt vakantie hier!
Nu zijn we in CARIPE, in de groene heuvels met suikerriet, koffieplantages en sinaasappels. Bijzonder hier is het bezoek aan grotten met vetvogels, waar vooral het uitvliegen een imposant schouwspel is.
En dan komt het einde van de reis bijna in zicht. We hebben nog een paar dagen te gaan in MOCHIMA aan de Caribische kust. Het moet een relaxte finale worden van een mooie afwisselende reis in Venezuela, met zijn vele natuurparken en gevarieerde landschappen een onweerstaanbare bestemming in Zuid Amerika.
We hebben genoten en het was gezellig met onze reismaatjes Fons en Els.
Adios, hasta luego !
Jacky en Theo
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
