Banda en Separua

De BANDA eilanden is een cluster van een groep hilly vulkanische eilanden; na 9 uren varen, meren we met de gigantische Pelniboot aan bij BANDA NEIRA; het meest levendige eiland met 2000 mensen, 6 auto's, 1 ambulance en politiewagen, en 1 pickup van het vliegveld waar op maandag het enige wekelijkse vliegtuig landt; we ontmoeten hier ook zelfs 4 blanke toeristen, uitzonderlijk deze reis; een wandeltocht brengt ons bij mooi fort belgica en vele oudkoloniale huizen; meest bijzonder is het gouverneurshuis van JPZ Coen;
we varen van eiland naar eiland en ontmoeten veel gastvrije vriendelijke mensen die eenvoudig leven zonder de luxe van mobieltjes en internet; verder alles hallal, dus de moskee als wekker smorgensvroeg en vele kinderen op straat;

op PULAU SAHRIR en HATTA verblijven we op de bountystrandjes, zonnen, lezen en eten lekker pittig lokaal; vanaf de boot opnieuw het water in om in de diepte de mooie koraal te zien en alles wat eromheen leeft; mooi mooi mooi !
onderweg naar LONTAR geeft een enkele dolfijn een showtje weg; we wandelen langs de kruidnagel en nootmuskaat plantage Groot Waling, bekend van de laatste perkenier Pouncke van den Broeke welke familie wij ook bezoeken, waar we de indrukwekkende verhalen aanhoren van de laatste 'pouncky' die hier woont; Fort Hollandia vlakbij is erg vervallen en door groen overwoekerd;

van vulkaan GUNING API zien we al dagen het dampende topje wat ons wel zeer uitnodigend lijkt om te bezoeken; 20 jaar geleden doodde deze vulkaan nog vele eilandbewoners,liet nog meer mensen het eiland onvluchten en voorzag het eiland van een geheel nieuwe cover; intussen lage bebossing, wilde annanasplanten, nootmuskaatbomen en cassave akkertjes;
we vertrekken smorgens om half 6 (jacky theo corne) voor de klim samen met Uju onze gids; we kennen hem al een paar degen en heeft ook 2 dragers bij, waarmee zelfs met steenkolenlingo moeilijk is te communiceren; maar wel ijzersterk;
'slechts 700 m hoog' maar de klim is erg venijnig, met een stijgingspercentage van > 40% waarbij het lavaszand overgaat in lavakiezels van 2 tot 12 cm; met het junglemes de noodzakelijke stick gekapt en takken gebruiken als houvast; daarbij drinken en nog eens drinken want het is warm en heel vochtig; gewoonweg pittig dus; de waarschuwingen van dorpelingen vooraf blijken niet overdreven;
ondanks ons klimmerslogboek hebben we dit niet gedacht vooraf;
rond half 9 komt de top inzicht, ruiken we de zwavelgassen en wordt het letterlijk warmer onder de voeten; als we dan langs de 2 kraters lopen zijn we op de top; met zijn 3tjes deze keer !
het is goed toeven daar en hebben een fenomenaal uitzicht over de Banda's;
ook de afdaling wordt dan pittig en zal evenveel tijd kosten dan de klim; gedeelten doen we als 2 tarzans en 1 jane, hier en daar met de billen door de kiezels, soms met assitentie van de crew;
een mooie actieve dag zit er dan weer op;

we worden snachts om 2 uur gewekt omdat de Pelniboot ons terugvaart naar Ambon, waar we meteen doorvaren naar SAPARUA; het laatste molukkeneiland wat we aandoen, waar de meeste nederlandse molukkers vandaan komen; een eilandtoer kost een dag waarbij Fort Duurstede het meest aanspreekt; een heerlijk strand is een prima aanvulling waar we de Sagokoekjes eten die speciaal voor ons zijn gebakken; de avonduren worden gevuld met een biertje, zang en gitaarmuziek van de locals;

we zijn dan een dag terug in Ambon, lekker weer een warme douche en verblijf in de wat meer bewoonde levendige en luxere stadse wereld; we zullen 4 uren gaan vliegen naar Bali waar we nog een aantal weken zullen verblijven en terugkijken op een mooie molukkenreis waar we slechts 10 eilanden bezochten van de 1024, niet allemaal dus, maar wel zoals afgesproken;

opnieuw volgt een poging voor wat foto's aan te vullen;

groeten jacky theo corne