Verbouwing in de compound

dag allemaal,

jullie weten dat wij grote liefhebbers zijn van bouwen en verbouwen. Al jarenlang.
Wij treffen het nu want het huisje van Wayan en Koman is aan vervouwing/renovatie toe. Ook al jarenlang eigenlijk.
Een aantal van jullie kennen de compound van de familie Rai, waar behalve Wayan, ook pa en ma wonen, en ook oma, oom, tante, nichtjes en zo nu en dan zussen en broer; mooi in de bergen tussen de prachtige rijstvelden.
Een goed moment, want wij kunnen nu meedenken, meehelpen en een beetje meebetalen. Mooi toch.
Maar alles gaat er wat anders aan toe dan wij gewend zijn.

De VERGUNNING is het gemakkelijkst, behalve wat ' schuifgeld' voor het dorpshoofd komt er geen ambtenaar aan te pas. Mooi.

Wat betreft de PLANNING is ons idee om snel te beginnen omdat de regentijd komt en dan het dak (volledige vervanging) klaar kan zijn. Maar neen, op basis van de balinese kalender bepalen de dorpsbewoners samen (350 orang maar gelukkig) wat de goede dag is om te beginnen. Een slechte dag zou drama's brengen en 22 december is de eerste echt goede dag. Gelukkig mogen de voorbereidingen wel starten.

De TEKENING en BEGROTING zijn door de aannemer op de achterkant van een gebruikt BarBaliAgung rekeningetje gezet, kort maar duidelijk.
Hier wordt het leuk voor ons want op basis van onze ervaringen hebben we wat praktische en mooie ideeen.
Behalve de symmetrie heeft een andere plaats van de nieuwe deur naar het terras ook veel voordelen voor de inrichting va de nieuwe slaapkamer.
Maar neen hoor.
Twee deuren tegenover elkaar zal veel ongelukken geven, dus toch in de hoek met die nieuwe deur.
Dan passen we de indeling in de nieuwe slaapkamer aan is ons idee. Ook neen dus, een bed (lees matras op de grond) kan nooit in de lijn van de deuropening. Opa sliep ook een tijdje zo, is veel ziek geweest en vroeg gestorven.
De de inrichting binnen maar wat anders dan. Ook neen dus, want je moet hier altijd met je hoofd naar de heilige berg Agung slapen en nooit met de voeten.
Tot zover onze inbreng voor het ontwerp, het wordt gewoon balinees, en dat is ook het beste.

Wij stimuleren verder om goed INKOPEN te doen (onderhandelen dus) en goed materiaal te gebruiken, en dat gaat goed.
Alles snel laten brengen is het devies, want de bereikbaarheid zal vanwege de komende regens steeds moeilijker worden.
De familie heeft zelf een aantal prima grote kokospalmbomen, en op de compound wordt het hout voor de nieuwe kap gezaagd.
De eerste wagen (van de 2) goed metselzand kan voor een prima prijs geleverd worden, maar dan wel alleen 's avonds laat.
Halverwege de berg naar het dorp valt de truck stil en rijdt langzaam achteruit. Het halve dorp opgetrommeld om 12 uur 's nachts, de wagen half leeg geschept, nog een keertje extra laden en zo dus 2 keer naar boven.
Dat heet geen duurkoop hier, maar KARMA,anderen helpen is goed voor je.
Het hang en sluitwerk komt voor 50% van de zwarte markt en de spullen voor de badkamer van een heuse balinese sanidrome.
De aanschaf van 5 septictanks (moeten in de grond gegraven worden) lijkt ons een goede investering.

Niet echt balinees is wat verder vooruit denken, maar we hebben Wayan ingefluisterd om wat ruimer in te kopen om zo ook de bijna ingestorte achterwand te vervangen van de (centrale) keuken die iedereen gebruikt. Hout is er voldoende en het goede restant dakpannen van het huis kunnen daar gebruikt worden. Een nieuwe (extra) toilet/mandi voor de compound kan aangesloten worden op de tanks.
Deze weaterse gedachte past wel in het plan, gelukkig.

Al met al komt er zicht op dit voor balinese begrippen vrij groot project, wat ondanks onze westerse ideeen toch echt balinees blijft. En dat moet ok zo.
Voor de echte start komt er wellicht nog een tempeltje bij in de tuin en wordt alles nog een aantal keren gezegend, maar dat is dagelijkse kost hier.

Deze week gaan we er weer heen en zullen zien dat de voorbereidingen voorspoedig verlopen.
Ook al jarenlang zien we de vader moeder en oma's sjouwen met zware zakken rijst op hun hoofd en kolossale trossen kokosnoten op de schouders. Dat zullen nu wel de betonblokken en emmers zand zijn die naar achter gedragen moeten worden.
Daarom hebben we een toepasselijk kadoo gekocht, een kruiwagen.
Wij weten bijna zeker dat ze blij zullen zijn, met de eerste kruiwagen in het dorp wellicht, en hopen zo nog wat halswervels te sparen en rheumatische pijnen te verlichten.

Opnieuwe een westers kadoo, maar wij denken ook dat er WESTERSE KARMA bestaat.

Wij groeten uit heel warm Bali en bouwen verder.

Jacky en Theo