Met 12 in de cockpit naar Manokwari

Met 12 'in de cockpit' naar manokwari.

Manokwari ligt op de westpunt van het vogelkopeiland, het laatste deel van onze papuareis.
Een heel kleine twinotter met 'een grote gezellige cockpit' vliegt ons daarheen.
Er is precies genoeg plek voor ons twaalf, de 9 papuagangers, debbie en de 2 piloten. Nette mannen, handig met de handles en knopjes, en die tijdens dit vluchtje van een uur ons keurig toestemming vragen een sigaretje te mogen roken, terwijl wij beneden mooie koraalriffen zien rond de vele eilandjes.
In de nogal moderne stad beginnen we met een leuk avondje karaoke bar waar de politieagenten in uniform nogal dronken het weekend inzetten, in de ene hand een fles bier en in de andere de microfoon.
Ook een aantal militairen doen lekker zat mee. Enerzijds gewoon gezellig (ook voor ons), anderzijds ook een beetje dubbel omdat wij nogal goed weten hoe (en ten koste van wie) de agenten hier aan hun extra ruppiahs komen om dit te doen. Iets wat bij dit land hoort kennelijk.
Dit alles in schril contrast met wat in de zeer armoedige wijk van paalwoningen plaatsvindt, een steenworp verderop. De bewoners vinden het fantastisch dat we de wijk wandelend doorkruisen, er is veel aanspraak. Een niet voor te stellen rotzooitje waar men woont, waar het vooral bij laagwater meer een vuilnisbelt lijkt dan een woonwijk.
Maar wel goed voorzien van opvallend veel schotels voor de televisie. En er zijn vele vele kinderen, de regel van de baliemvallei, waar men de vrouw na het eerste kind 5 jaar met rust laat, kent men hier zeerzeker niet.
De wandelingen in een beschermd natuurgebied zijn niet super. De relaxtijd op een strandje dichtbij is beter en het bezoek bij een nederlandse stichting voor ontwikkelinghulp (sdsp) interessanter. Ook de markt is erg mooi, zoals gewoonlijk. een bezoek aan het lokale ziekenhuis is voor ons de moeite en doet ons even denken aan het werk met alle luxe daar.
Echt mooi is wel de zondag die wij doorbrengen op mansinama, het eilandje waar half 19e eeuw de eerste zendelingen voor papua zijn aangekomen. Een prauw met drijvers vaart ons erheen, door de mooie baai, het fraaie arfacgebergte op de achtergrond. Het wordt helemaal een plaatje als vele dolfijnen langs ons bootje mee jumpen.
Het is een klein eiland, weinig bewoners maar een bijzondere kerk en monument. Vele gelovigen in hun pakkie deftig varen af en aan om hun gebed en gezang te komen doen. Na onze snorkelpartijtjes en een heerlijke vis bbq wordt voor ons gebeden en gezongen, zo mooi dat alles gewoon goed gaat komen. Het boekje en sudokootje doen het goed onder de boom op het hagelwitte strand en dit zijn dan de laatste feiten op papuagebied. De andere dag is het vliegen van manokwari naar sorong en via sulawesie naar bali, en dit kost een dag.
Bali is voor ons 2tjes weer een beetje thuiskomen en wij laten graag de overgebleven 5 reisgenoten de omgeving van ubud zien. Wij doen lekkere wandelingen door de rijstvelden, spotten de ijsvogeltjes, nuttigen de lekkere sate van made en treffen weer bekende balinezen.
Het is galungan, zeg maar de kerstmis van de hindu's, dus vele ceremonies en familiefeesten. Ook het slenteren door de kunst van ubud blijft mooi.
Terwijl deze letters worden getikt verblijft jacky in een 'relax & esthetic spa' en dat wordt dus beauty beauty beauty. Het is een goede overgang naar ons verder verblijf hier want morgen gaan we met 2tjes naar kuta waar we dan nog 2 weken 'echt vacantie' hebben.
Wat vind je ervan als we zeggen dat we eraan toe zijn ? Maakt ons niet zoveel uit want we gaan er gewoon voor.

Groetjes aan allemaal, ook iedereen in je omgeving, en dank voor de mooie e mails, de sms jes, de reacties op deze site etc.etc.

En de foto's ??
Wij denken vanaf morgen maar zullen een signaaltje hierover geven.

Groetjes en tot mails jacky en theo.
Sampai jumpa ketut dan wayan.