Vliegenplaag op Seram

SERAM bereiken we na een dag reizen vanuit Ambon; we reizen, per bus, boot, busje, bootje, met afwisselende wandelingen onderweg door de groene natuur op dit grote eiland, waarbij we mooie reuze neushoornvogels spotten;
wij verblijven in desa Sawai, een heel klein dorpje in de middle of jungle; totaal gemoslimiseerd, dus vele vele kinderen; en ook ouderen, erg vriendelijk en gastvrij, hun gezichten mooi getekend met rimpels zo strak als luxaflex;
geen auto's, geen mobieltjes, geen alcohol (officieel); een generator en wat zonnepaneeltjes zorgen voor de stroom;
geen kakineus hotel voor ons zoals in Ambon, maar een enkele pondok, een zeer primitief houten gastenverblijf op palen in de zee; bij onze aankomst tegen sunset hebben we vanaf de boot meteen een schattig beeld hiervan, ondanks de stromende regen op dat moment;

bij het invallen van de duisternis wordt alles anders als we worden overvallen door vliegen; tientallen worden honderden, duizenden worden miljoenen; het lijkt een ramp, alles wordt zwart, geen enkel lichtje kan nog aan en er komen brandende fakkels aan te pas ter bestrijding; alles ligt vol, de vloeren, onze bedden, tafels, glazen, borden, pannen; eten en drinken is niet meer te doen; de oorzaak is kennelijk de regen, in combinatie met de temparatuur, de maanstand, het tijdstip, en noem maar op;
ongelooflijk wat we hier meemaken !
de vliegen liggen overal en worden bij elkaar geveegd op hoopjes en in zee gekieperd; de vissen vieren feest, wij niet en weten ons geen raad; totdat de regen mindert en ophoudt; de legers vliegen worden kleiner en verdwijnen tegen middernacht; het ruimen van de daadwerkelijke eendagsvliegen verloopt vlotjes en we kunnen met een gerust hart gaan slapen; gelukkig herhaalt zich dit vliegenfestijn niet meer;
verder is het verblijf prima hier, we wandelen in de groene omgeving, zien heel veel vlinders en bezoeken een opvangcentrum waar kaketoos terug in de natuur geplaatst worden;
per bootje langs mangroves en sago productie zien, het basis voedsel uit de natuur voor de bewoners hier;

op het onbewoond eiland PULAU ROCRO is het relaxen; goudgeel strandje, lekkere piknik (met vis uiteraard), 'afkoelen' in warme zee en een kelin buitje erbij;

dan weer voor een dag terug naar Ambon om ons voor te bereidne op de boottocht naar de Banda eilanden; we zullen gaan met de Pelniboot en dat is een verhaal apart; een lijndienst door de hele indonesische archipel; grote boot, 7 dekkken, met 2500 mensen erop, onbekend wanneer hij precies aankomt, wanneer hij vertrekt en hoe lang hij er over zal doen; de planning is al een beetje spannend dus, maar dat komt altijd wel goed; rond en aan boord is het nog spannnender; behalve dat het een paradijs is voor zakkenrollers, vechten dragers om de bagage; opletten dus !
eenmaal aan boord zien we beneden de verdiepingen met goederen, containers etc; dan de verdieping waar mensen samen met bleirende geiten, kakelende kippen, huilende kinderen, kokende moeders en kaartende vaders meereizen;
in de trappenhuizen een mix van dit alles aangevuld met wat scherende mannen;
wij mogen door naar dek 6, klasse 1 met 4 persoonshut, gewoon netjes en lux dus; voor het vertrek doen we de karaokebar nog aan en drinken een Bintang Zero, een blauw biertje zeg maar;
we varen s nachts en na 9 uren komen de Banda (droom)eilanden in zicht; dit moet de top van deze Molukkenreis worden;
wij zijn benieuwd en jullie horen er weer van;

groeten jacky theo corne