Adam's Peak - Ella - Hambantota

Vroeg vertrek uit Kandy brengt ons tijdig in Dalhousie, een verlaten dorp met een spookstadsfeer aan de voet van Adams Peak. Waar anders (dec-mei) duizenden pelgrims de berg beklimmen is er voor ons de ruimte deze pittige tocht te doen door geurende wierook, langs vele buddahbeelden en hindoegoden. Via stijle hellingen en 5200 traptreden bereiken wij de top (2243 meter)in een zeer acceptabele tijd. De gids is trots op zijn 4 gasten en vooral ook op zichzelf. Boven zijn we dus echt in de wolken. Omdat de heilige voetafdruk van Buddah is ingepakt nodigt de monnik ons uit in het echte pelgrimseizoen terug te komen. Bij de afdeling wijzen de knikkende knieen (opnieuw 5200 treden) en trillende spieren op voldoening.

In Nuwara Eliya proeven we de echte Engelse sfeer, compleet met paardenrenbaan, golfcourse en de hotels waar de vele (Engelse) toeristen komen afkoelen. Onderweg doen we nog een snuffelstage bij de (voor een hongerloontje) hardwerkende theepluksters en hun strenge bazen.

Met de boemeltrein gaan we naar Ella. Een urenlange railrit kronkelt ons door vele tunnels en we kijken uit op uitgestrekte theeplantages en vele watervallen.
In Ella is het relaxen en herstellen we van de kuitenbijters. We nemen een prima massage en het is gezellig daar, vooral veel lachen op de 'mannenafdeling' waar Fons en Theo goed verzorgd worden. Het is goed toeven in ons guesthouse waar we uitkijken op Ella Gap, een vergezicht wat alleen maar in sprookjes omschreven kan worden.
Perera verrast Els met een geweldige verjaardagstaart met ..(??) kaarsjes en het wordt een echte party waar we (met de fleezetruien aan) lekker doorzakken.
Een andere Perera verassing is zijn verborgen talent als kapper en hij voorziet Theo van een nieuw kapsel, sneller dan ooit.

Na het koele Ella gaan we naar Hambantota, het zuideljke puntje, heel warm en erg droog. Wij zien dat er langzaam vooruitgang is op de plaatsen waar we in het voorjaar werkten. De scholen zijn gewoon op gang, vele vissers hebben weer hun boot, hier en daar wordt een nieuw huis gebouwd en sommigen heb hun winkeltje weer open. Vele mensen op het grote kamp waar we werkten hebben de tenten verlaten en wonen nu in een tijdelijke houten woning op het voetbalveld waar we zoveel lekkere spannende potjes deden.
Er is nog heel veel te doen hier !

De safari in Uda Walawe is een topper. Onze ranger loodst ons met de jeep door een uitgestrekt mooi gebied waar we als het ware een echte Monnet binnen rijden. Dus geen suffemutsennatuurwandeling maar een echte safari die ons heel dichtbij de vele diverse dieren brengt, voornamelijk olifanten, en dan heel veel.
Mooi mooi mooi !

Al met al is het dus genieten hier, en we gaan nog even door. Na de safari naar Unawatuna waar we ook weer veel op het programma hebben.

Dag allemaal. Groeten van Jacky en Theo, en natuurlijk van Fons en Els die het ook prima naar hun zin hebben hier.

Doei doei.