Unawatuna en omgeving

Na die heerlijke safari nog een lekkere curd en honey (gestijfde gekookte buffelmelk plus veel zoets) op weg naar Unawatuna. Onderweg de traditionele steltvissers, alhoewel, veel stelten en weinig vissers. Maar die enkeling verdient tegenwoordig meer met de fotofooitjes dan met de 50 sardientjes die hij dagelijks vangt.

Onderweg zien wij eindelijk ook echt herstel vanwege de vele mooie huizen die zijn gebouwd en de mooie boten waar de vissers mee aan het werk zijn.

In Unawatuna (in het zuiden bij Galle) hebben we een paradijslijk verblijf waar de azuurblauwe indische oceaan het hagelwitte strand bespoeld en zorgt voor een bountysfeer waar inmiddels weer heel wat toeristen op af komen. Veel hotelletjes zijn herbouwd en heerst weer een echte vacantiesfeer. Het is goed toeven en genieten met volle teugen, af en toe 'gestoord' door een reuze schildpad die boven komt en checkt hoe het ons vergaat hier.

De Kids Club hier is een groot succes. In het voorjaar hebben wij al hulp verleend hier en nu zien we de goede resultaten en dat doet ons erg goed. Een onderdeel (18 meisjes) vormen de naai- en borduurafdeling en de door ons gechonken naaimachine is volop in bedrijf. De meisjes tonen trots hun resultaten en wij realiseren ons dat het voor hun een kans is voor de toekomst, in dit gebied waar veel kleding wordt gemaakt. Wij besluiten een 2e Singer machine te kopen en de jongedames allen te voorzien van een pakket met vele materialen zoals scharen, spoeltjes, garens, naalden en totaal ruim 250 meter stof met meer kleuren dan de regenboog bevat. Wij veroorzaken hiermee een groot feest ter plekke en alle kinderen, de arme) moeders en de teacher zijn ons zeer dankbaar.
Peraliya blijft een trieste vertoning met de ramptrein die daar nog steeds staat en omringd wordt door bedelende mensen.
Een beter beeld is het in Telwatta, wij noemen het 'het dorp van Jessica', onze vriendin die daar zoveel deed en nog steeds doet) waar vele nieuwe huisjes in pasteltinten zijn verrezen en de mensen trots en dankbaar zijn. Zij laten ons graag alles zien en vinden het geweldig dat we weer even langskomen op de plek waar we zoveel speelden, dansten en veel plezier hadden, in een tijd toen het nog een grote puinhoop was. Fijn om hier weer iets heel goeds te zien.

Een huisjesproject waar Essent (deels) een bijdrage aan leverde blijkt een bezoek waard. Fons en wij hebben beiden een relatie met Essent. Fons krijgt maandelijks zijn salaris gestort, wij de maadelijkse energierekening. Of het artikeltje wat Fons schrijft in het personeelsblad komt of in de cliëntencourant is nog de vraag.

Het afscheid van Perera valt erg zwaar. In het voorjaar was dat al zo voor ons 2tjes, maar nu opnieuw. Na weken met hem te hebben opgetrokken is hij van chauffer, adviseur, gids etc. etc. geworden tot een goed vriend.

Nu in Negombo is het weer goed toeven. Behalve relaxplannen hebben we nog wat anders op het programma, waarvan later bericht.

Leuk ook is te melden dat er inmiddels bijna 3000 ! bezoekers zijn op deze pagina. (Hoe gaat het in Nederland met Talpa intussen, ook zo goed ?)

Veel groeten van Jacky en Theo uit een nog steeds erg warm maar heerlijk Sri Lanka.