Venezuela Magnifico !
Door: Theo
Blijf op de hoogte en volg jacqueline en theo
18 Oktober 2009 | Venezuela, Mérida
Buenos dias
Precies 24 jaar geleden waren we hier. En nu nog steeds is Caracas die bruisende metropool met ca 7 miljoen inwoners, plus nog een miljoen of wat in de ‘barrios’, de tegen de heuvels geplakte krottenwijken.
Een mooie binnenstad waar alles draait om Simon Bolivar, maar waar we ook gepakt worden door de zuid Amerikaanse ritmische harde muziek, swingende mensen, lekker eten en bijzondere sfeer. Ook de bijzonderheden, zoals wisselkoersen die op de zwarte markt ruim 2x (!!) zo hoog zijn als bij de bank of het pin apparaat. Goed voorbereid zoals wij zijn, voorziet onze moneybelt in voldoende cash euro’s om hiervan te profiteren. ‘Alles halve prijs, kassa dus’. Ook dat is zuid Amerika.
We reizen verder naar CHORONI, een attractief en prachtig gekleurd kustplaatsje met een pracht palmenstrand. En het is feest in het dorp, nationale feestdag waar velen met hun grote heel oude Chevrolet binnenrijden, veelal roestbakken die ramen of deuren missen maar voorzien zijn met en enorme muziekinstallaties. Als mobiele disco’s verzamelen ze zich op de plaza voor ons hotelletje en gaat de muziek open, tot ‘s morgens vroeg. En er wordt gezopen, heel veel, en natuurlijk veel en mooi gedanst. Vooral de dames in vorm, met temparament, en heel luchtig gekleed, meer dan alleen lage bloesjes. Mooi mooi mooi.
Ook mooi is de boottocht naar een bounty strandje, maar door de hoge golven is het als een kermisattractie die we normaal niet aandurven. Wandelen door NP Henry Pittier en de cacaoplantages is mooi en wat meer ontspannen.
Een luxe nachtbus brengt ons in 12 uren naar MERIDA, het dak van Venezuela, 1600 meter hoog. De fleezetrui kan weer aan, en vanuit onze sfeervolle posada kijken we op de besneeuwde toppen van Pico Bolivar, 5007 meter hoog. Dit vraagt om actie!
Zo hoog gaan we niet maar doen wel een mooie 3 daagse trek. Een spectaculaire jeeptocht brengt ons naar LOS NEVADOS, hoog in de Andes, waar het als een schitterend wit dorpje al in de verre verte afsteekt tegen de hoge pieken in de pure natuur.
Wij maken prachtige wandelingen langs steile bergwanden en woeste waterstromen en bezoeken samen met onze 11 jarige gids Eudie keuterboertjes in hun ‘fincas’, de typische boerderijtjes waar zij wonen, in een wereld amper aangeraakt door de tijd.
Fons en Els maken een ezelsafari aan de voet van de besneeuwde Andestoppen, das pas mooi!
Wij zijn nu weer terug in MERIDA, warme dagen en koele avonden in een sfeervolle universiteitsstad. Even een lekker weekendje hier, relaxen op de Bolivar plaza’s, tussendoor smullen van de empanada’s, maïsbroodjes gevuld met veel lekkers en gedoopt in heerlijke sauzen. En ’s avonds heerlijk eten in de sfeervolle restaurantjes.
Vanwege onderhoudswerk hebben we pech met de kabelbaan hier. De grootste langste hoogste ter wereld, 12,5 km lang en 4500 meter hoog, staat stil.
Al met al een goed leven hier.
Een beetje aparte sport voor ons is wel het communiceren met het zeer beperkte Engels hier, en ons zeer matige ‘potjes Spaans’. Toch komen we een heel eind met ons ‘hola, buenos dias en dos cerveza’, en hebben hiermee ook het volste vertrouwen in het vervolg als we weer door reizen westwaarts, richting Colombiaanse grens.
Adios, hasta luego !
Jacky en Theo
Precies 24 jaar geleden waren we hier. En nu nog steeds is Caracas die bruisende metropool met ca 7 miljoen inwoners, plus nog een miljoen of wat in de ‘barrios’, de tegen de heuvels geplakte krottenwijken.
Een mooie binnenstad waar alles draait om Simon Bolivar, maar waar we ook gepakt worden door de zuid Amerikaanse ritmische harde muziek, swingende mensen, lekker eten en bijzondere sfeer. Ook de bijzonderheden, zoals wisselkoersen die op de zwarte markt ruim 2x (!!) zo hoog zijn als bij de bank of het pin apparaat. Goed voorbereid zoals wij zijn, voorziet onze moneybelt in voldoende cash euro’s om hiervan te profiteren. ‘Alles halve prijs, kassa dus’. Ook dat is zuid Amerika.
We reizen verder naar CHORONI, een attractief en prachtig gekleurd kustplaatsje met een pracht palmenstrand. En het is feest in het dorp, nationale feestdag waar velen met hun grote heel oude Chevrolet binnenrijden, veelal roestbakken die ramen of deuren missen maar voorzien zijn met en enorme muziekinstallaties. Als mobiele disco’s verzamelen ze zich op de plaza voor ons hotelletje en gaat de muziek open, tot ‘s morgens vroeg. En er wordt gezopen, heel veel, en natuurlijk veel en mooi gedanst. Vooral de dames in vorm, met temparament, en heel luchtig gekleed, meer dan alleen lage bloesjes. Mooi mooi mooi.
Ook mooi is de boottocht naar een bounty strandje, maar door de hoge golven is het als een kermisattractie die we normaal niet aandurven. Wandelen door NP Henry Pittier en de cacaoplantages is mooi en wat meer ontspannen.
Een luxe nachtbus brengt ons in 12 uren naar MERIDA, het dak van Venezuela, 1600 meter hoog. De fleezetrui kan weer aan, en vanuit onze sfeervolle posada kijken we op de besneeuwde toppen van Pico Bolivar, 5007 meter hoog. Dit vraagt om actie!
Zo hoog gaan we niet maar doen wel een mooie 3 daagse trek. Een spectaculaire jeeptocht brengt ons naar LOS NEVADOS, hoog in de Andes, waar het als een schitterend wit dorpje al in de verre verte afsteekt tegen de hoge pieken in de pure natuur.
Wij maken prachtige wandelingen langs steile bergwanden en woeste waterstromen en bezoeken samen met onze 11 jarige gids Eudie keuterboertjes in hun ‘fincas’, de typische boerderijtjes waar zij wonen, in een wereld amper aangeraakt door de tijd.
Fons en Els maken een ezelsafari aan de voet van de besneeuwde Andestoppen, das pas mooi!
Wij zijn nu weer terug in MERIDA, warme dagen en koele avonden in een sfeervolle universiteitsstad. Even een lekker weekendje hier, relaxen op de Bolivar plaza’s, tussendoor smullen van de empanada’s, maïsbroodjes gevuld met veel lekkers en gedoopt in heerlijke sauzen. En ’s avonds heerlijk eten in de sfeervolle restaurantjes.
Vanwege onderhoudswerk hebben we pech met de kabelbaan hier. De grootste langste hoogste ter wereld, 12,5 km lang en 4500 meter hoog, staat stil.
Al met al een goed leven hier.
Een beetje aparte sport voor ons is wel het communiceren met het zeer beperkte Engels hier, en ons zeer matige ‘potjes Spaans’. Toch komen we een heel eind met ons ‘hola, buenos dias en dos cerveza’, en hebben hiermee ook het volste vertrouwen in het vervolg als we weer door reizen westwaarts, richting Colombiaanse grens.
Adios, hasta luego !
Jacky en Theo
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
