Leven als een Buddah in Frankrijk

sabaai dii,

in LUANG PRABANG zijn we al om half 6 vroeg in de stad om te zien hoe lange slierten van honderden monniken in oranje gewaden de straat opgaan om hun bedelnap te laten vullen door de mensen die daar klaar zitten met vele handjes vol rijst. Een prachtig gezicht.
Wij beklimmen dan ook de Phu Si heuvel midden in de stad met een belangijke tempel, met fantastische uitzicht op de smaragdgroene heuvels die dan de laatste ochtendnevels uitzweten. We doen nog vele tempels aan in deze Unescostad en treffen het met het jaaarlijkse ThatLuang festival waarbij een optocht door de straten trekt met zelfgemakte boten, verlicht met kaarslicht die dan de Mekong opgaan; de mensen hebben groot feest, wij passen ons aan en vieren mee op de vele gezellige terrassen.
Na het bezoek aan mooie grotten en het voeren van wat olifanten gaan we op weg voor een lange reis naar

PHONSAVAN. Nu merken we dat we reizen in het minst geplaveide land ter wereld. We komen in een gebied met een vreselijke verleden in het meest gebombardeerde land ter wereld; hier viel er tot 1975, 9 jaar lang, elke 8 minuten, een lading bommen uit het vliegtuig; per 9m2 ligt er een bom;
wij zijn onder de indruk van de opruimingsdiensen die nog jaren werk hebben; dagelijks zijn er nog boeren, kinderen en dieren slachtoffer van de onontplofte projectielen;
bizar is het gebruik van de rest materialen, men maakt van de metersgrote hulsen hekwerken, bloembakken speeltuinen etc;

DE VLAKTE DER KRUIKEN is ook hier, een savanneachtige winderige vlakte met honderden manshoge stenen kruiken (tot 6 ton) waarvan de geschiedenis een mysterie is; mooi wandelen, maar wel met 'op het paadje blijven' als voortdurend instructie; wel veilig dus zo.

Van de koelte gaan we naar de tropische warmte van VANG VIENG, toeristich, geheel ingesteld voor backpackers, veel activiteiten in de omgeving.
Fons en Els nemen de fiets en maken flinke tochten, wij 2tjes maken met gids Poen een dagtrekking langs het Karstgebergte, door grotten, naar alleen via karrespoor bereikbare dorpjes. We maken kennis met een nieuwe sport 'cavetubing' en gaan op de tube, geleid door een touwenstelsel en de stroming de grotten in; liggen op de autoband, mijnwerkerslamp op en wegwezen; mooi mooi mooi !
We genieten na bij onze heerlijke bungalow aan de Nam Song rivier.

Naar VIENTIANE is het een ruime halve dag met de bus, voor Theo althans.
Jacky kiest een avontuurlijker weg en gaat per kayak, en dat duurt een dag.
Een aantal flitsende rapids zijn spannend, maar zeker ook de onderwater loopings; steeds weer goed
hersteld tot kopjeboven, samen met kayakmaatje Sjef.
In de hoofdstad hier is het een Franse aangelegenheid met een heuze Champs Elisee en een echte Arc.
Veel wandelen, door de stad, natuurlijk een tempelroute, langs de Mekong en ook de kleine terrasjes.
Daarbij opnieuw de lekkere stokbroodje met kaasjes en pate, het wijntje en het biertje.
We leven hier als een Buddah in Frankrijk.

Na dit deel van fijn reizen en hotels met alle westerse luxe gaan we weer wat inleveren. Jullie horen ervan.

Groeten.
Jacky en Theo, ook van Fons en Els

DE FOTOS KUNNEN OPNIEUW NIET GEPLAATST WORDEN NU. HOPELIJK SNEL.