Kennismaking mooi Laos

dag allemaal

de eerste week is een mooie maar heftige kennismaking met Laos;
onze reis begint in Chion Khong, een Thais grensdorp waar we de machtige Mekong rivier oversteken om Laos in te gaan; grensformuieren invullen, in het rijtje voor de douane, controle, in het rijtje voor het visumloket, controle, in het rijtje vor de extra check, pasfoto's inleveren, controle, 35 us dollar betalen en je bent binnen; geduld maakt alles goed hier;

Laos is een heel erg dunbevolkt arm land, waar echter bijna geen zichtbare ellande is, geen bedelaars, geen honger, geen dorst, wel heel eenvoudig leven;
meer dan 60% is ondoordringbaar bergachtig oerwoud, wat desondanks voor ons een uitdaging is om een aantal bergstammen verweg te gaan bereiken door een 3 daagse trekking;
en het is zwaar, stijl, glibberig en warm; een aantal wandelaars moeten de eerste dag dan ook al terug;
we hebben een geode crew van 10 jongemannen die als drager en kok meegaan; er moet veel water mee en ook het eten vor 3 dagen;
na ruim 9 uur hard werken bereiken we samen met fons en els als eersten in het donker de Akha nederzetting; een goede ontvangst door de vele kinderen in het pikkedonker; er is geen water en geen stroom, een aantal kaarsen en een zaklamp leiden ons naar ons ' gastgezin' waar we slapen; de nachten zijn niet super in het gammele halfopen houten huisje op palen; er is geen beeld (pikdonker) maar des te meer geluid gedurende de hele nacht; een ruime meter onder onze vlonder waar we op slapen ligt een groot varken waar de biggen vechten om hun speen; dan komt ook de nest jonge hondjes in beweging een meter verderop; ook de hanen zijn van slag, mogelijk van de vreemde visite;
we liggen vlakbij het kookvuur waar ook de vrouw des huizes slaapt achter een schotje, samen met de 3 kinderen die zicht voorbeeldig gedragen, een hoestbuitje zo nu en dan daargelaten;
ook horen wij druk verkeer rondom ons matrasje, waar muizen en ratjes kansen zien in onze backpacks; helaas voor hen is onze klamboe echt beestesdicht;
ook Akha nachten zijn dus lang en als we smorgens vroeg buiten komen zien we pas waar we deze dag en nacht leven; voor fons en els geldt hetzelfde, ook zij hadden een soortgeliijk arrangement;

de volgende dagen zijn de tochten wat makkelijker en korter, maar nog steeds van haevy niveau;
wat minder op de kont naar beneden glijden, maar wel een extra handicap zijn de passages door de rivieren; maar vele malen erger zijn de bloedzuigers; er is geen vechten tegen begonnen en het is dan ook letterlijk een boedbadje in de schoenen na een halve dag; niet gevaarlijk, maar wel erg vervelend en niet fris;

in het Khmu dorp slapen we opnieuw bij een familie thuis; zeker wel 2 sterren beter deze keer, opnieuw bij lieve mensen die zorgden voor een kaarslichte en een brandend vuurtje
aan het voeteneind;
bovendien hier de luxe van een stromende rivier waar we kunnen baden; de crew slacht een varken en we hebben voor 2 dagen prima eten; en de dorpsbewoners vieren mee;
het is communiceren met handen en voeten bij deze mensen, maar een lao lao (zelfgestookt) party maakt alles wat gemakkelijker;

tijdens de terugtocht passeren we nog wat lager wonende bergstammen, allemaal heel erg indrukwekkend en mooi, maar het is ook weer erg mooi als dan de bewoonde wereld weer in beeld is en wij gaan logeren in een luxe lodge, met warm water, een lekker bedje een weer de gewone pot om te poepen;

onze reis gaat verder, deels per bus, deels per boot; we logeren nog in authentieke Laotaanse dorpen en zijn nu inmiddels in Lao Prabang, een mooi stadje waar we vele tempels hebben te gaan, waar we nu pas echt toeristen zien (maar dan ook erg veel);
heerlijk toeven hier, de dames winkelen graag, de heren pikken hun terrasjes mee;
de verse stokbroodjes en de wijnen zijn de betere franse erfenissen hier;

wat een verschillen in dit land,
ook voor ons dus !

pop kan mai

groeten

jacky en theo
fons en els

FOTO'S KOMEN LATER